Een artikel in De Standaard trok onze aandacht.
Traditioneel zweren veel Vlaamse gezinnen bij een vast contract. Het goedkoopste vaste energiecontract voor een gemiddeld Vlaams gezin kost nu zo’n 2.600 euro, 400 euro duurder dan een contract met variabele prijzen. In hun memorandum voor de verkiezingen in 2024 pleit de #VREG voor een “beter werkende energiemarkt” zonder groot prijsverschil tussen vaste en variabele contracten.
De VREG wil het vast contract opnieuw echt vastmaken, waarbij opnieuw opzegtermijnen en -vergoedingen worden ingevoerd die nu bij wet verboden zijn. Energieleveranciers houden op vandaag rekening met het feit dat vaste contractanten vroegtijdig hun contract kunnen opzeggen, wat de prijs doet stijgen.
Maar het decentrale energiesysteem heeft net nood aan meer flexibiliteit. Dat ziet ook Europa, grote energieleveranciers worden van Europa namelijk verplicht om een dynamisch contract aan te bieden.
Is het daarom niet interessanter om dynamische- en variabele contracten goedkoper en gebruiksvriendelijker te maken?
Want flexibiliteit zal niet enkel van onze industrie moeten komen.
Huishoudens in België representeren namelijk zo’n 20% van het Belgisch elektriciteitsverbruik, maar het piekverbruik ligt wel op 30%. Dat valt dus niet te onderschatten.
Tijdens de coronacrisis lag het verbruik van elektriciteit zo’n 10% lager dan normaal. Maar we moeten opletten om daar veel conclusies aan te koppelen. De hoge energieprijzen (en hoge elektriciteitsprijzen) waren het gevolg van een perfecte storm (o.a. oorlog in Europa) en zeer uitzonderlijk.
Bovendien mogen we de volgende denkfout absoluut niet maken: een algemene energiebesparing staat niet gelijk aan flexibiliteit! Het is niet omdat je minder verbruikt, dat je ook flexibeler verbruikt.
Bekijken we het even vanuit de gedragseconomie? Hoe worden huishoudens flexibel?
🔔 Flexibiliteit uitlokken met niet-monetaire prikkels werkt amper (zoals mensen aanzetten met vergelijkingen, informatie, emails..).
🔔 Flexibiliteit uitlokken met monetaire prikkels werkt, maar ook te weinig. Uit een Noors onderzoek blijkt dat er een gemiddelde daling van 3% is bij hoge prijzen.
Wat is dan de oplossing? Het Regulatory Assistance Project (RAP) ) bracht een onderzoek uit “flexibility for all – pursuing socially inclusive dmand-side flex in Europe”. Zij geven volgende lessen mee.
😎 Vermijden dat mensen er dagelijks veel tijd aan moeten besteden en continu aandacht moeten hebben voor hun energieverbruik. Technologische achterstanden moeten snel weggewerkt worden. Betaalbare toegang tot technologieën als high-speed internet, slimme meters zijn erg belangrijk.
😎 Sterk inzetten op regelgevende mechanismen als instrumenten voor inclusieve flexibiliteit (bijvoorbeeld sterke nationale flexdoelstellingen, programma’s voor piekvraagvermindering..).
😎 Het aanmoedigen van dynamische prijzen met ook sociale overwegingen
https://lnkd.in/e6qGvTPC